روشا نوری از بهشت

دیروز یک مغازه ای پیدا کردم که لباس خونه ای خیلی خوب داشت با قیمت مناسب تصمیم گرفتم چند دستی برای روشا بخرم چون آستین لباس هاش کوتاه شده جالبته بچم از دست بیشتر رشد کرده، خلاصه به خانم فروشنده گفتم چهارسالشه اونم آورد منم خریدم و تو خونه دیدم براش کوچیکه و زن عموی خوبش زحمت تعویض لباس رو کشید و سایز بزرگتر گرفت و اندازه اش شد. منظورم اینه که روشا تو بغل خودم داره رشد می کنه و من این قدر از سایزش که هر روز در آغوشش می گیرم بی خبرم تازه یه چیز دیگه هم فهمیدم که هنوز عصبانیم همین شیطنت های بچه ها اما خیلی اذیتم کرد و پیام اونم این بود که زیاد به احوالات بچم دقیق نیستم. منی که تو خیابون بچه های کار رو می بینم و گریه سر می دم و هی خودم رو ب...

اینکه من دکتری قبول شدم یعنی اینکه این قدر وقتم برای همه چیزهایی که باید بخونم کم می یاد که گاهی دوست دارم می تونستم نخوابم، اما زندگی بی خیال همه کارها و دغدغه های ما در جریانه. زندگی من که سهم عظیمی از اون مال دخترمه، یک دختر کنجکاو، جستجوگر و شیرین زبون. اوایل موقع درس خوندن تو خونه عذاب وجدان می گرفتم، عذاب وجدان اینکه دختر من احتیاج به یک مادر داره با یک عالمه زمان برای بازی و مادری، یک عالمه زمان برای شعر خوندن و گشت و گذار مادرانه و حالا من بیشتر وقتم پای لبتاب می گذره ، هرچند مثل همیشه بابای مهربون خونه هوای همه گوشه کنار خونه رو داره، هوای همه درخواست های کودکانه سیندختم رو و هوای منو که همیشه درسی برای خوندن و مقاله ای برای نوشت...

الان دارم وسط کلاس روانشناسی یادگیری می نویسم بحث خیلی داغ و جالبه اما من شیطنت رو دوست دارم بعد از هر مبحث استاد از ما feed back می خواد ومیگه حتما هر روز خاطراتتون رو بنویسید تا بعد ها حسابی کمکتون کنه و من از حالا شروع کردم حس گیجی دارم انگار منو انداختن وسط یک عالمه اطلاعات و امکانات که فقط خدا می تونه کمکم کنه خوب ازش استفاده کنم امروز دوست دارم درباره بیماریهای تحصیلی کار کنم. دلم می خواد اتفاقات یادگیری اجتماعی رو ببینم