آموزش در خلال کارهای روزانه

اصلا مهم نیست شما شاغل باشید یا مادری هستید که خیلی سرتون شلوغه ، یا کودک پر جنب و جوشی دارید که یه لحظه هم به حرفهای شما گوش نمی ده ، مهم اینه که ما با بچه ها تجربه ورزی داشته باشیم و  همون کارهایی که تو خونه انجام می دیم تبدیل به فعالیتی هدفمند و جذاب کنیم تا هم برای کودکمان جالب . هم برای ما مفرح باشه. باور کنید این شعار نیست من با دخترم خیلی سعی می کنیم تمام مدت با هم خاطره های خوبی بسازیم.

یکی از چیزهایی که چند روزه دارم با روشا تمرین می کنم خندیدنه ، ما در بزرگسالی خندیدن رو امری غیر ضروری می دونیم یا فکر می کنیم فقط در جمع دوستان و افراد صمیمی می تونیم بخندیم غافل از اینکه خندیدن زیبا ترین هدیه خدا به ماست که هیچ موجود دیگه ای ندارهف پس هم خودمون بی دلیل بخندیم هم به این فرشته های آسمونی یاد بدیم خوب بخندن.

شعری که موقع برگشت از مهد کودک با روشا تو ماشین می خونیم اینه:

من و روشا با هم هستیم                                         با همدیگه خوشبختیم

با همدیگه می خندیم(هردو قهقهه می زنیم)                 با همدیگه سرمونو تکون میدییم

با همدیگه بینی مونو می خارونیم                               با همدیگه دست می زنیم

.... و هر کاری که میشه انجام داد . واقعا بازی جالبیه و روشا خیلی دوست داره .

تازگی ها بعد هر کاری بهم می گه مامان بخند و خودش هم از ته دل می خنده خیلی صحنه خندیدنش بهم انرژی می ده.

یکی دیگه از مسائلی که خیلی به شناخت کودک از خودش کمک می کنه نگاه کردن تو آینه هستش، من از 3ماهگی زیاد روشا رو جلوی آینه می بردم تا خودش رو ببینه و این کار با بزرگتر شدن روشا همراه با درآوردن شکلک جلوی آینه، شعر خوندن، اسم تک تک اعضای صورت، نقاشی روی آینه ادامه داشت و همین باعث شده روشا زیاد جلوی آینه بره مثلا گاهی که داره میوه می خوره می ره جلوی آینه ببینه چجوری میوه رو می جوه و هی دهنشو باز و بسته می کنه، با آینه خیلی چیزهارو می شه به بچه ها آموزش داد.