روشا نوری از بهشت

امروز دهم دهمین ماه سال تولدم هست و من خیلی خیلی شاکر خدایم برای بودنم هستم، برای بودن با بچه های عزیزم و همسر مهربانم برای همه این ها تمام عمر شکر کردن هم کم است می دانم! یه تولد ساده چهر نفره گرفتیم، کیک خودم پختم و با روشا تزدین کردیم با کرم کاکائو و کنجد!! کلی هم عکس و قیلم گرفتیم، روشا کادو بهم دوتا صدف که از قشم آورده بود داد، خیلی ذوق کردم واقعا دیروز واکسن 6 ماهگی روهان و 6 سالگی روشا رو زدم تا شب درگیر گریه هاشون بودم! هفته قبل هم بعد مدتها از بارداری و نی نی داری رفتیم قشم که واقعا سفر عالی بود و همسر مهربون خیلی سنگ تموم گذاشت ... روزهای دیگه هم تند تند می گذره واقعا باورم نمی شه روهان 6 ماهه شده و روشا پیش دبستانی خدا...

روهان عزیزم توی مرداد ماه وارد سه ماهگی شد و واکسن دوماهگی رو زد که کمی بیتابش کرد اما شکر خدا زود خوب شد.   روزهایی که مامان می ره دانشگاه پسرم مثل اقاها پیش باباش می مونه.   5 شهریور هم روهان اولین عروسی عمرش رو رفت که عروسی خاله هانیه بود. ان شاالله دامادی پسرم در ضمن 5 روزه پسرک به سختی پستونک می خوره . نوش جونت ...

از وقتی روهان دنیا اومده روشا خیلی شوق و ذوق داره واقعا برادرش رو دوست داره اما متاسفانه دلش می خواد کارهای بزرگ ترها رو انجام بده و همین باعث میشه گاهی کارهای خطرناک کنه. البته الان می تونه نشسته برادرش رو بغل کنه و یا گاهی اونو روی پاش بزاره و جالبه روهان وقتی گریه می کنه با شنیدن صدای روشا آروم میشه. روهان امروز 28 روزه شد که روزان نوزادیش به سر اومد، دلم می خواد از تک تک ثانیه های با اون و روشا بودن استفاده کنم چون می دونم بچه ها زود بزرگ می شن و دلم برای این لحظه ها تنگ میشه. امروز برای سومین بار روهان رو با روشا بردیم حموم. ...

روز 12 ماه مبارک رمضان آقا روهان داداش روشا خانم به دنیا اومد و بار دیگه با ورود یه وروجک دیگه زندگی ما قشنگ تر شد. واکنش روشا در برابر برادرش واقعا جالبه هم خیلی خیلی دوسش داره و هم واقعا نمی دونه باید چیکار کنه می خواد همه کارهای منو تقلید کنه که این وسط یه کارهایی هم می کنه که گاهی شیرینه و گاهی خطرناک. خدای مهربون رو برای همه این لحظات شکر می کنم.   ...

بهار 95 هم مانند فصل های دیگر به موقع از راه رسید، دخترکم حسابی شوق و ذوق هفت سین و ماهی داشت و مدام تا عید لحظه شماری می کرد، این ششمین بهاری بود که دخترک در کنار سفره هفت سین ما رنگ و بویی قشنگ بخشیده بود هر چند همان لحظه خواب خواب بود و بیدار نشد.  

این روزهای زمستانی که روشای عزیزم مهد نمی ره و کلا پیش خودمه این قدر برام عزیزه که دلم می خواد حسابی کش بیان هر چند آزمون جامع دارم و خیلی مشغول درس خوندن هستم اما بودن این فرشته خوش صحبت آرا مشی بهم می ده وصف نشدنی که خدای بزرگم رو بخاطرش هزاران بار شاکرم. اینقدر این وروجک بزرگ شده و حرف های قلمبه سلمبه می زنه که من مات و متحیر نگاهش می کنم و روزهایی رو به خاطر می یارم که برای ساده ترین کار هم با ایما و اشاره نمی فهمیدم چی می گه... روشا نوری از بهشت هست که شاید توی تاریکی دلم درخشید و الان من از گرمای این نور شادم می شینم درس بخونم اب می ریزه می یاره دستم می ده و خودش کنارم می شنه نقاشی می کشه و درس می خونه و تا ساعت 9 شب می شه صدا...

این روزهای سیندختم پر شده از شادی برای انتظار یک خواهر یا برادر دیگر روزهایی که من حالم چندان مساعد نیست و دخترک خوب می داند کودکی که درونم پرورش می یابد به زودی همبازی لحه هایش خواهد شد( ان شاالله) روزهایی که من فکر می کنم ایا دوباره می توانم کودکی را به عظمت روشا دوست داشته باشم؟ مگر قلب چقدر گنجایش دارد؟ روزهایی که ناخوشی های طبیعی صبحگاهی تا شامگاه هم ادامه دارد و دخترک مدام آدامس و بستنی تعارفم می کند.... خدایم را بابت تک تک این ثانیه ها شاکرم برای روشایم که همیشه روشنایی زندگانی من بوده.