تفکر استقرایی

هر کس دانش آموزد و آن را به کار بندد و برای خدا به دیگران یاد دهد در ملکوت آسمان ها به بزرگی یاد می شود و گویند:

برای خدا دانش فرا گرفت و برای خدا به آن عمل کرد و برای خدا به دیگران آموخت.

امام صادق (ع)

یادگیری تفکر به شیوه استقرایی

استقرایی اندیشیدن در ذات انسان است.

این روش با مواجه ساختن کودک با یک موقعیت شگفت انگیز آغاز می شود. سپس کودک شروع به سوال پرسیدن می کند.

این شیوع اساسش طبقه بندی می باشد. کودک همواره در ذهن خود اشیاء، رویدادها و حوادث را دسته بندی می کند.

این روش آموزش در بطن کارهای روزمره کودک شما جریان دارد هنگام غذا خوردن ، تماشای تلویزیون، خواندن کتاب و مجله، بازی با اسباب بازی و غیره

اول توجه کودک را به چیزی که می خواهیم یاد بگیرد جلب می کنیم( یا همکاری کردن)

در گام اول کودک با استفاده از شباهت ها به دسته بندی می پردازد. مثلا عکس چندین حیوان را نشان می دهیم و از کودک می خواهیم پرندگان را جدا کند.

در گام بعدی از کودک می خواهیم توضیح دهد چرا این حیوانات را در یک طبقه قرار داد، پیدا کردن شباهت

گام نهایی درست کردن طبقه علمی از رفتار کودک است مثلا خودمان موضوعاتی به گفته های کودک اضافه می کنیم.

یا فیلمی درباره پرندگان می بینیم.

بهبود ظرفیت تفکر مهم ترین دستاورد این شیوه می باشد.

گاهی فکر می کنیم که تفکر در سطح بالا برای افراد بالغ ذخیره شده است. که این طور نیست. کودک در همه سنین می تواند اطلاعات بسیاری را پردازش کند.با وجودی که محتوای آموزش با تجربه عینی غنی باشد.کودک می تواند فکر کردن را به خوبی یاد بگیرد.